nie dałem rady tej chińskiej wersji obejrzeć. ciągnie się jak flaki z olejem. gdyby tak ją zmieścili w 15 a nie w 30 odcinkach... ale trzeba przyznać, że jest bardzo wierna z książką.

to prawda, jest przydługa przez kiepski montaż, który co chwila pokazuje co działo się 5 minut wcześniej, ale jest chociaż wierna na tyle na ile może być adaptacja

Super, i w czym wartość? W wierności? Jak chcesz zobaczyć coś zgodnego z oryginałem to przeczytaj książkę, wyświetli ci się w głowie film. Po co oglądać adaptację czegoś co się już czytało tylko po to żeby zobaczyć dokładnie to samo?

Po co pytasz jak nie zrozumiesz? Niektórzy nie mają w głowie takiej wyobraźni aby sobie książkę zwizualizować a że książka im się podobała więc chcą to obejrzeć. Ale tak jak w książce. Nie każdy może być malarzem z wyobraźni czy rzeźbiarzem, za komuny był taki rysownik (Lutczyn albo Sadurski), który mówił, że rysowanie całej postaci człowieka może rozpocząć od małego palca. A ja rysuję tak samo jak rysowałem w przedszkolu. Tak samo jest z graniem muzyki, sam grałem na gitarze i nienawidzę improwizacji, nie cierpię muzyki koncertowej jeżeli nie stara się zachować wierności, na koncerty chodzę dla atmosfery ale w domu nie słucham albumów koncertowych. Jeżeli kocham książkę to chce ją zobaczyć tak jak ją pokochałem a nie wariację reżysera albo zrobioną pod politpoprawność.

To masz problem, który rozwiąże niedługo zapewne AI. Reżyser czy twórca filmowy nie jest wyrobnikiem u pana autora, tylko twórcą równoprawnym i sens jego istnienia jest żaden, jeśli ma trzymać się wyłącznie tego, co mu autor napisał.

Tak, mam problem ja i miliony innych czytelników. To chyba problem ludzi, którzy kochają czytać. Zdanie, że reżyser jest twórcą równoprawnym to bzdura :) To tak, jakby napisać, że Chopin i jego odtwórcy są równoprawni.
Reżyser nie potrafiący oddać wiernie książki to albo nie zrozumiał jej albo ma ego za wysokie i, po prostu, chce się wybić na pisarzu.
Na szczęście są reżyserzy kochający książki, przykładem mogą choćby być ekranizacje Władcy Pierścieni czy Gra o Tron.

Książka to nie partytura. Mylisz media. Reżyser ma się trzymać scenariusza, nie literatury. Kochanie książki nie oznacza, że musisz kochać w niej wszystko. Nawet Jackson dokonał wielu zmian w LOTR, i to całkiem sensownych. Jeśli chodzi o "Problem 3 ciał" to widać że twórcy bardzo lubili materiał wyjściowy i dobrze go rozumieją - świadczy o tym choćby to, jak mądrze dokonują skrótów fabularnych i rozkładają dynamikę relacji między postaciami tak, żeby uczynić ją ciekawą dla widza, który książek nie czytał. Skopiowanie Liu 1:1 w tej materii skazałoby nas np. na koszmarnie nudne sceny długich ciągów alkoholowych i uganiania się za kobietami, albo marnowanie taśmy na przedstawianie choćby wątku naukowca z obsesją na punkcie tytułowego problemu, który w książce donikąd nie zmierzał i nic z niego nie wynikało.

Poza tym, hmm... jakby ci to powiedzieć... wykonawcy Chopina są różni i wyjątkowi właśnie ze względu na to, że również interpretują utwory i robią to zupełnie inaczej. Owszem, z reguły utwór raz zapisany raczej nie jest zmieniany w sensie stricto melodycznym, ale akcenty, tempa, aranżacja, i ogólnie wszystko to co nazywamy interpretacją, różni się kolosalnie w zależności od wykonawcy. I tak, wykonawców również nazywamy twórcami i np. na konkursie chopinowskim oczekujemy od nich tego, że zaprezentują nam swoją wersję utworu, inną od wersji które już znamy. Nie wspomnę już o tym, że nie mamy pojęcia jak Chopin grał swoje utwory, bo nie mamy ich nagrań...

Książka to nie partytura. Mylisz media. Reżyser ma się trzymać scenariusza, nie literatury. Kochanie książki nie oznacza, że musisz kochać w niej wszystko. Nawet Jackson dokonał wielu zmian w LOTR, i to całkiem sensownych. Jeśli chodzi o "Problem 3 ciał" to widać że twórcy bardzo lubili materiał wyjściowy i dobrze go rozumieją - świadczy o tym choćby to, jak mądrze dokonują skrótów fabularnych i rozkładają dynamikę relacji między postaciami tak, żeby uczynić ją ciekawą dla widza, który książek nie czytał. Skopiowanie Liu 1:1 w tej materii skazałoby nas np. na koszmarnie nudne sceny długich ciągów alkoholowych i uganiania się za kobietami, albo marnowanie taśmy na przedstawianie choćby wątku naukowca z obsesją na punkcie tytułowego problemu, który w książce donikąd nie zmierzał i nic z niego nie wynikało.

Poza tym, hmm... jakby ci to powiedzieć... wykonawcy Chopina są różni i wyjątkowi właśnie ze względu na to, że również interpretują utwory i robią to zupełnie inaczej. Owszem, z reguły utwór raz zapisany raczej nie jest zmieniany w sensie stricto melodycznym, ale akcenty, tempa, aranżacja, i ogólnie wszystko to co nazywamy interpretacją, różni się kolosalnie w zależności od wykonawcy. I tak, wykonawców również nazywamy twórcami i np. na konkursie chopinowskim oczekujemy od nich tego, że zaprezentują nam swoją wersję utworu, inną od wersji które już znamy. Nie wspomnę już o tym, że nie mamy pojęcia jak Chopin grał swoje utwory, bo nie mamy ich nagrań...

Chinska wersja to wysryf, politycznie poprawiony i nudny jak flaki z olejem. Tej wersji jeszcze nikt nie widzial.

A jest gdzieś ta wersja chińska jeszcze dostępna? Piszą że na youtubie były wszystkie odcinki a widzę tylko 2

No jest, wystarczy kliknąć w opis na tym youtubie i jest link do chińskiego vod, gdzie bodajże jest za darmo 720p a lepsza rozdzielczość za pinionszki

Tutaj : https://www.viki.com/tv/39255c-three-body

Dzięki!