Pan Koziołek jest bardzo przesądny, a tego dnia wstał lewą nogą z łóżka, stłukł lustro, z trudem udało mu się ubłagać czarnego kota, żeby mu nie przebiegł drogi, a na domiar złego był piątek - trzynastego. Bał się więc iść do pracy, gdzie nie od dziś stanowił wdzięczny przedmiot kpin personelu i powodował ataki furii u dyrektora. Jakież było zdumienie pana Koziołka, kiedy zobaczył w gazecie, że wygrał główną nagrodę na loterii. Koziołek od razu poczuł się ważny: zrobił awanturę kolegom z pracy, potem dyrektorowi; na koniec stłukł mu lampę i zwolnił się z pracy. Tymczasem okazało się, że był błąd w gazecie, a Koziołek został bez pracy. Dyrektor zgodził się co prawda przyjąć Koziołka znowu do pracy, ale w charakterze "kozła ofiarnego". Od tej pory kiedy u dyrektora zjawia się jakiś niezadowolony klient, ten woła Koziołka i "wyrzuca go z pracy"; Koziołek wybucha wtedy płaczem, mówi o żonie i sześciorgu dzieciach i lamentuje tak długo, aż wzruszony klient cofa skargę i wstawia się za Koziołkiem. Pewnego dnia jednak pijany Koziołek obraża klientkę i zostaje tym razem definitywnie wyrzucony z pracy.
Dyrygent Bończa - sąsiad i przyjaciel Koziołka niegdyś miał etat w rewii, został jednak zwolniony z pracy, gdyż tamtejsza gwiazda - protegowana dyrektora, kompletnie pozbawiona talentu panna Lola zarekomendowała na to stanowisko swojego kochanka. Załatwiła również z dyrektorem zwolnienie tancerki Hani, gdyż tańczyła zbyt dobrze i robiła jej konkurencję. Okazuje się również, że to właśnie Lola była ową obrażoną przez Koziołka klientką.
Losy całej trójki splatają się na dobre: Hania i Koziołek są bezrobotni, a Bończa gra w podrzędnym lokalu.
Kiedy dyrektor teatru dowiaduje się o romansie Loli z dyrygentem wyrzuca oboje z pracy, jednak jak w tej sytuacji ma się odbyć wieczorna rewia?...

Staś Koziołek (Stanisław Sielański), pracownik w biurze domu towarowego Burlickiego (Władysław Grabowski), to wieczny pechowiec bezgranicznie wierzący w przesądy. Gdy w piątek trzynastego dowiaduje się z prasy, że na numer jego losu loteryjnego padła główna wygrana, milion złotych, nie może uwierzyć swojemu szczęściu. Żegna się chłodno z kolegami, dla których był zawsze obiektem drwin i żartów a osłupiałemu dyrektorowi na pożegnanie tłucze cenną lampę i z uśmiechem na ustach opuszcza gabinet. Wraz z sąsiadem, skrzypkiem Bończą (Józef Orwid), z którym wspólnie kupił los, udaje się do kolektury. Gdy dowiaduje się, że w gazecie podano błędną cyfrę i nic nie wygrał, jest zrozpaczony. Wyrozumiały dyrektor przyjmuje go z powrotem do pracy, którą niebawem ponownie traci, gdy pod nieobecność pryncypała upija się i nieuprzejmie traktuje ważną klientkę,  aktorkę Lolę Vulpi (Maria Chmurkowska). Zrezygnowany, bez żadnych nadziei na przyszłość, postanawia rozstać się z życiem. Na moście spotyka młodą dziewczynę Hanię Doboszankę (Helena Grossówna), girlsę rewiową, która również straciła pracę w teatrze i podobnie jak on chce zakończyć swe życie w nurtach rzeki...