Jakbyś mniej koncentrowała się na seksie, to może byś wiedziała, dlaczego to jest wspaniały i mądry film

Mądry... to się usmiałem. Co tu jest mądrego? Wszystkie motywy z emancypacją, rozwojem, odkrywaniem świata i siebie, podwójnymi standardami, narzuconymi normami, skrajnościami, niewinnością i zgnilizną, degeneracją są wrzucone na chama. Mamy klasyczny przerost formy nad trescia, gdzie pod cienka warstwą artyzmu, kryje się nowomodna pleśń, bez względu jaką kanwę do tego przypniemy.

Film jest na podstawie książki o tym samym tytule, którą oczywiście przeczytałam. Jej przesłanie jest dokładnie takie same jak w filmie, a została wydana w 1992 roku. Nie jest to więc "nowomodna pleśń".

W książce jest bardzo dużo mówiąca wypowiedź jednego z mężczyzn: "Zatem wiem, kim jest teraz pańska siostrzenica, panie Baxter. Żydzi nazywali ją Ewą i Dalilą; Grecy, Helena Trojańska; Rzymianie, Kleopatra; Chrześcijanie, Salome. To biały demon, który niszczy honor i męskość najszlachetniejszych i najbardziej męskich mężczyzn w każdym wieku. Potępiają jej zachowanie, gdy im nie służy, mówiąc: „Żadna normalna, zdrowa kobieta… nie chce ani nie spodziewa się czerpania przyjemności z kontaktów seksualnych, chyba że jest to obowiązek…" I to przeciw takiemu myśleniu jest i film, i książka.

A jednak ekranizacja powstała teraz, bo wpisuje sie właśnie w obecna modę. To co opisalaś, jest zawarte w elementach jakie wymieniłem, ogólnym motywie kontroli (mężczyzn, społeczeństwa, norm - szczególnie podwójnych), zależności i uwolnienia się z tego. Spojrzenia z perspektywy nieskażonej takimi naleciałościami. Co w tym odkrywczego? Gdzie ta wielka mądrość? Wszystko w tym filmie było łopatologiczne, męczące i trywializujące. Nawet celowość takiej formy, przejaskrawiona kontrastowość, tego nie ratowała.

No cóż, różnimy się w odbiorze filmu. Tak bywa. Pozdrawiam:-)

Zgoda, na niezgodę. Również pozdrawiam ;)

Mam dokładnie to samo. Nie ulega wątpliwości, że Emma Stone wybitną aktorką jest. Niemniej, sam film, mnie kompletnie zaskoczył. Spodziewałem się czegoś zupełnie innego (po aż tak pochwalnych głosach krytyków), a dostałem bezpruderyjny seans przesiąknięty ruchaniem, które w większości mało co wnosiło do fabuły. Wiecie, ogólnie mi to nie przeszkadza, szczególnie jak można sobie pooglądać taką ładną kobietę jaką jest Emma. ALE mam dwie wątpliwości co do samego filmu:

1) Jak rozumiem, mamy do czynienia jednak z DZIECKIEM w ciele dojrzałej kobiety. I przez to, że to jest dziecko to łatwo zmanipulowane staje się maszyną do zaspokajania najpierw Duncana, a potem finansów burdelmamy Swiney. Trochę jednak wzbudzało to we mnie poczucie niesmaku.
2) Druga kwestia to taka, że znowu się przedstawia jako najłatwiejszą i najszybszą metodą na zarobek (co wprost mówi Swiney w burdelu) prostytuowanie się kobiet. A największym minusem tego jest ewentualnie brzydki zapach klienta, który można poskromić olejkiem zapachowym. I cyk, dajesz dupy i potem leci łatwa kasa. A jak ci się znudzi to będzie na ciebie zawsze czekał jakiś ciapowaty chłopak, któremu w żadnym razie nie powinno przeszkadzać to, że byłaś wcześniej dziwką. No jedynie ważne, że po tym jak dawałaś dupy to może warto się przebadać. :D I żeby była jasność, wiem że można traktować to jako metaforę uwolnienia się spod ucisku męskiego, ale są chyba również inne metafory niż taka.

Na plus oczywiście baśniowa scenografia, dobra muzyka. Niemniej, dla mnie aż takie plusy nad tym filmem zdecydowanie przesadzone. 

"Emma Stone wybitną aktorką jest. " - xD

"obrzydliwego i obscenicznego porno" - obecnie to piękna historia kobiety na różnych etapach jej życia, według wielu magazynów